
Czuję się jak powietrze. Jestem, ale mnie nie ma.
Czuję się jak powietrze. Jestem, ale mnie nie ma.
Sposób na życie. Niszczyć, by przetrwać.
Jeśli się kogoś kocha, to się go kocha, a gdy nie ma już nic, co można by mu zaoferować, wciąż daje się miłość.
Szczerość może być dobra. - Jej słowa unosiły się w ciemności. - Ale może też krzywdzić.
A nad obojczykiem, który Ci ślicznie wyszedł na fotografii, masz w samym środku takie cudowne wgłębienie… czy kiedyś pozwolisz mi je wypełnić ustami?
"Na zawsze" składa się z wielu "teraz".
Życie jest zbyt piękne, żeby dać zawładnąć sobą ciemności.
Pisanie na temat muzyki jest jak tańczenie na temat architektury.
Biegnę, kiedy wstaje świt. Biegnę brzegiem morza, boso.
Biegnę w pulsie mojej krwi. Biegnę z wiatrem mego losu.
Biegnę lekko i bez planu. Biegnę długo, biegnę chciwie.
Biegnę w rytmie oceanu. Biegnę wdzięczny i szczęśliwy.
Szczęśliwy, bo słyszę głos. Głos wiatru, piasku i fal.
On uspokaja mnie, że właśnie tak miało być.
I mam nie pytać już. Bo tylko tak mogło być.
Tylko tak.
Złap mnie jeśli potrafisz – krzyknęła – i zrób potem ze mną, co chcesz!
W niebie musi być chyba lepiej
niż w obozie, bo nikt jeszcze
stamtąd nie uciekł.