Można zabijać z sercu. Po prostu przestać kogoś kochać. I ...

 (...) pisanie jest rzeczą bardziej intymną od łóżka.

 Naprawdę głębokiego smutku nie da się wyrazić nawet łzami.

 Życie jest po to, żeby je przeżyć.

 Zazdrość to nie jest piękne uczucie, lecz niestety wiąże się ściśle z miłością.

 Niesamowite jak paradoksalnie układa się życie:
najpierw bardzo czegoś pragniesz i nie możesz
się doczekać, a potem, kiedy jest już po wszystkim,
marzysz tylko o tym, by cofnąć czas i wrócić do dni,
gdy wszystko było po staremu.

 Wielka to rzecz - być kochanym! Większa jeszcze - kochać!

 Prosta gra. Wygrywasz, żyjesz. Przegrywasz, giniesz. Kropka.

 Jej ciche „dzień dobry” zabrzmiało jak „przepraszam, że żyję”.

 Natura silniej ciągnie niż siedem koni.

 Może słowa potrzebują ciepła, gdy się rodzą od nowa.