Zawsze gdy myślisz, że sięgnęłaś dna, ktoś poda ci łopatę.

 Nie możemy żyć, kierując się tym co by mogło być. Musimy brać życie takim jakie jest...

 Miłość jest jak wędlina: jest salami i jest mortadela.

 Wąskie horyzonty, brak wyobraźni, nietolerancja.
Oderwane od rzeczywistości tezy,
pusta terminologia, uzurpowane ideały,
sztywne systemy.
Właśnie takich rzeczy się naprawdę boję.
Boję się i nienawidzę z całego serca.

 Wszak tylko poprzez formę uświadamiamy sobie pustkę.

 Mury nie zawsze są namacalne.

 Życie to pociąg, który nie przystaje na żadnej stacji. Albo wsiada się w biegu, albo się patrzy, jak przejeżdża obok, a nie ma większej tragedii jak stacja widmo.

 Tylko takie miasta są coś warte, w których można się zgubić.

 Bo niektóre rzeczy po prostu się nie zmieniają. Jest lepiej, kiedy pozostają takie same.

 Ważne rzeczy przydarzają się nam w życiu właśnie wtedy, kiedy mamy inne plany.

 Kochałam go. Kochałam tak bardzo,że aż bolało.