A droga wiedzie w przód i w przód
Choć zaczęła się tuż za progiem –
I w dal przede mną mknie na wschód,
A ja wciąż za nią – tak jak mogę…
Skorymi stopy za nią w ślad –
Aż w szerszą się rozpłynie drogę,
Gdzie strumień licznych dróg już wpadł…
A potem dokąd? – rzec nie mogę.
Świętość i pokora są godne podziwu, ale rewanż niesie ze sobą dużo większe pocieszenie.
Wyobrażanie sobie, że jest się kimś innym albo, że świat jest inny, jest jedyną drogą do wnętrza.
Hałas to życie.
Cisza to śmierć.
Można pojechać daleko, lecz nie ucieknie się od samego siebie. Tak jak od cienia.
Szczęście, którego wyczekujemy, potrafi zburzyć to, które właśnie przeżywamy.
Nigdy nie zapominamy o tych, których kochamy.
Nauka jest moją magią.
Czasem się mylimy i tyle.
A kto ci powiedział, że zawsze ma być sprawiedliwie?
Bywają takie dni i noce, które zmieniają wszystko. Bywają takie rozmowy, które są w stanie wywrócić do góry nogami cały nasz świat. Nie możemy ich przewidzieć. Nie możemy się na nie przygotować. Czyhają gdzieś, zapisane w łańcuchu pozornych przypadków, nieuchronne jak świt po ciemności.
