A droga wiedzie w przód i w przód
Choć zaczęła się tuż za progiem –
I w dal przede mną mknie na wschód,
A ja wciąż za nią – tak jak mogę…
Skorymi stopy za nią w ślad –
Aż w szerszą się rozpłynie drogę,
Gdzie strumień licznych dróg już wpadł…
A potem dokąd? – rzec nie mogę.
Jak tu teraz dalej żyć?
Jak masz dalej trwać?
Gdy to, w co wierzyłeś z cały sił
znienacka się rozpadło w drobny mak.
(...) nigdy nie warto uwodzić kretyna.
To zmusza do myślenia, bo myśl jest rzeczą cenną, daje wyniki...
Byłam dzieckiem, któremu brakowało miłości i poczucia bezpieczeństwa.
Śmierć to swego rodzaju kawał. Trudno w nią do końca uwierzyć.
Jeśli bedąc dziećmi uczymy się żyć, to będąc dorosłymi uczymy się umierać.
Wyznacz sobie cel, a na pewno się uda. Po tym poznaje się mistrza.
Całkiem inaczej bowiem się czyta, kiedy się książkę samemu posiada.
Elektryczne zwierzęta również mają swoje życie. Chociaż nędzne.
(...) rodzina nie jest cennym klejnotem, który należy chronić za wszelką cenę. On widzi ją bardziej jak silne i rozgałęzione drzewo, zdolne dać odpór czasowi i przestrzeni.
