Prawda tylko wtedy coś znaczy, gdy trudno się do niej ...

 Zawsze gdy myślisz, że sięgnęłaś dna, ktoś poda ci łopatę.

 Pokaż mi cokolwiek w tym całym popierdolonym świecie, co jest tym, na co wygląda!

 Nie próbuj niczego, jeśli nie czujesz się zagubiona albo nie płoniesz. W przeciwnym razie, jak zdołałabyś to zapamiętać?

 Ktoś tu­taj był i był,
a po­tem nag­le zniknął
i upor­czy­wie go nie ma

 Tęsknie, gdy nie ma cię przy mnie. Jesteś żarem, bez niego stygnę!

 Życie w końcu i tak zawsze prowadzi nas tam, dokąd chce.

 Literatura zaczyna się tam, gdzie przestaje być normalnie.

 Nie ma nic skuteczniejszego niż bezpośredni kontakt wzrokowy. (...) Zdziwisz się jaka siła tkwi w Twoim spojrzeniu.

 Rozmazana plama - sam dość często odnoszę wrażenie, że nią jestem.

 Żyjemy długo, bardzo długo i pracowicie, w przerwach pomiędzy intensywnymi momentami największego smutku – i także największej radości, żyjemy w ekstatycznych momentach,
lecz pomiędzy nimi trwają epickie przerwy.
W życiu najwięcej jest właśnie tych przerw, które, spragnione może następnej epifanii, lękające się następnej klęski, rozpościerają się między wielkimi i rzadkimi momentami jak łagodny płaskowyż, w wysokich górach. Póki znajdujemy się na płaskowyżu nie umiemy nigdy zgadnąć, co jeszcze się wydarzy, co przyniesie następne gwałtowne uderzenie życia. Nieraz myślimy, że nic się już nie wydarzy, że smutek nigdy się nie skończy. Ale na ogół mylimy się – zawsze przychodzi następny wstrząs,
czasem też następna radość. Zawsze przychodzi
kolejny rozdział, a w nim ukryte skarby –
żyjemy w chwili i w trwaniu.