Wymyślajcie sobie niemożliwe. Przekonacie się, że nie istnieje.

 To, że więzienie było zamaskowane przez luksus, powiększało tylko jej przerażenie.

 Piękne słowa nie świadczą jeszcze o czystym sercu.

 Pieniądze to liczby, a liczby nigdy się nie kończą. Jeśli do szczęścia potrzeba wam pieniędzy, wasze poszukiwanie szczęścia nie skończy się nigdy.

 Jestem w sobie, reszta to fikcja.

 Jedyną myślą nie do zniesienia jest to, że znieść można wszystko.

 (...) niepotrzebne uczucia mocno spowalniają rozwój.

 Czym jest me życie? Ach, jedną chwilką!

 Idea nie jest rzeczywistością, idea wina nie jest winem, idea kobiety nie jest kobietą.

 Bunt napotyka nieustanne zło, z którego musimy czerpać siły nowego zrywu. Człowiek może opanować w sobie wszystko, co może być opanowane, naprawić w świecie wszystko, co może być naprawione. Po czym dzieci będą nadal umierały niesprawiedliwie, nawet w doskonałym społeczeństwie. Przy największym wysiłku człowiek może zmierzać jedynie do arytmetycznego zmniejszenia cierpień świata. Ale niesprawiedliwość i cierpienie będą wciąż istniały, choćby najbardziej ograniczone, i nie przestaną być zgorszeniem. Dlaczego? Dymitra Karamazowa będzie rozlegało się nadal; sztuka i bunt umrą z ostatnim człowiekiem.

 Niczego nie daje pogrążanie się w marzeniach i zapominanie o życiu.