Wielki strach cofa nas do zachowań z dzieciństwa.

 A potem mnie pierwszy raz czułością swoją oszołomił i dbać o mnie zaczął. I się o mnie troszczyć. I moimi zmartwieniami się zamartwiać. I moim śmiechem się śmiać.I moim smutkiem smucić. I moimi lękami bać. I moimi pragnieniami pragnąć.

 Nie ma czegoś takiego jak koniec. Nigdy.

 I przez okamgnienie niemal mam wrażenie, że jesteśmy znowu razem.

 Dobrzy są ludzie starzy, a ubrania – nowe.

 Było mi niemal przyjemnie, bo choć życie jest podłe, przynajmniej istnieje dobra muzyka.

 Jedyna moja rada na ludzi to się z nich śmiać.

 Plotka wylatuje wróblem, a wraca wołem.

 Staram się żyć tak, jakby każdy dzień był celem podróży. I cieszyć się nim, jakby był ostatnim dniem mojego niezwykłego zwykłego życia.

 Trudno wiedzieć wszystko o najbliższych, nawet tych, których najbardziej kochasz.

 Zrezygnować ze szczytu - to czasem pozostać po stronie żywych.