Nie można być z kimś tylko z obawy przed samotnością.

 Całe moje życie stanowi jeden wielki wysiłek, by uciec przed banałem egzystencji.

 
Dwa razy przymierz, zanim raz utniesz.

 Zgubiłem się w Lesie ale ciągle jestem na Szlaku...

 (...) balansuję wciąż pomiędzy pragnieniami zupełnej samotności, by czytać i pracować, a tak wielką potrzebą ludzkich gestów i słów.

 Ale w życiu często TRZEBA być egoistą. To jest TWOJE życie, nie ludzi Cię otaczających, nie można w kółko patrzeć jak czują się inni. W Twoim życiu Ty musisz się czuć najlepiej.

 Całując go, skupiałam się tylko na tym,
żeby nie zapomnieć oddychać.

 W ramionach Jaxa czułam, że jestem tam, gdzie powinnam być.

 Z czego żyję? Z przyzwyczajenia, proszę pana.

 Rób to, co robisz, tak dobrze, by ludzie chcieli zobaczyć to ponownie i przyprowadzić swoich przyjaciół.

 Prawda jest dziwniejsza od fikcji, a to dlatego, że fikcja musi być prawdopodobna. Prawda - nie.