Nadzieja, ten ptak w klatce, który nigdy nie umiera, wyrwała ...

 Czasami mam wrażenie, że przegrałam zakład, którego stawką było moje szczęście.

 Nie możemy zmienić kraju. Więc zmieńmy temat.

 Żyj dniem i bierz co przyniesie.

 Albowiem nie można uważać gestu ani za własność jednej osoby, ani za jej dzieło (nikt przecież nie jest zdolny do stworzenia własnego, całkowicie oryginalnego, należącego tylko do niego gestu), ani nawet za jej narzędzie; w rzeczywistości jest odwrotnie: to gesty posługują się nami; jesteśmy ich narzędziami, ich marionetkami, ich wcieleniami.

 Dopiero przegrywając, człowiek dowiaduje się, z jakiego kruszcu został ukształtowany.

 Najbardziej jesteśmy narażeni na cierpienie, gdy kochamy.

 I rozpierała mnie duma, że jest mi wszystko jedno.

 Nędzna jest miłość, gdy da się określić.

 Miłość nigdy nie jest prosta i rzadko kiedy bezbolesna.

 I choć każdy z nas ma swoją własną wolę, jesteśmy wszyscy razem z tą samą prędkością unoszeni w dół strumienia czasu.