Kochać kogoś to znaczy patrzeć, jak umiera.

 Człowiek zawsze woli odwrócić głowę. Chce wierzyć we wszystkie kłamstwa, tylko nie w prawdę.

 Bóg najbardziej potrzebny jest wtedy, kiedy najdotkliwiej odczuwa się jego nieobecność.

 Kiedy zaczynasz marzyć, zdajesz sobie sprawę, jak daleko znalazłeś się od celu.

 Nie ma żadnego "przedtem". Jest tylko teraz i to, co nastąpi zaraz potem.

 Uciec, mianowicie, trzeba dokądś. Gdziekolwiek to jest.

 Gdzie się kończy normalne, a zaczyna nienormalne?

 Świat powstał chyba ze strachu przed pustką.

 Jednym z uroków starych listów jest to, że nie wymagają odpowiedzi.

 Kiedy przeskoczysz, to i wtedy nie mów hop. Zobacz najpierw, w co wskoczyłeś.

 Nadal tam jest. Ze zniszczonym kwiatem w dłoni. Daleko za nami. Mała gasnąca gwiazda, która wypadła z naszej konstelacji.