Kochać kogoś to znaczy patrzeć, jak umiera.

 Gdy kochamy łudzimy najpierw siebie a potem innych. Świat to nazywa romansem.

 Rydwany się toczą i toczą się słowa. Co większą ma silę - czy miecz, czy rozmowa?

 Najbardziej obawiam się tego, że się Bogu znudzimy.

 Mądry człowiek, powiedział mi, że nic w życiu nie jest niemożliwe.

 Pisanie to dziwna rzecz, przyjacielu, moim zdaniem najbardziej zadziwiająca i najstraszniejsza rzecz, jaką może czynić człowiek – i dodał, przybierając jeden
ze swych oszczędnych uśmiechów: - Czytanie także

 Żyjemy przecież tak cicho, a nasze największe katastrofy wydarzają się tak głęboko w nas, że na naszej powierzchni pojawiają się tylko odległe fale.

 Czas nie potrzebuje żadnego zakamarka, żadnej szczeliny, by posiąść i zniszczyć duszę oraz ciało. Drogocenny czas, który pociągnął już za sobą tyle istnień. Ludzie rzadko się nad nim zastanawiają. Mają o nim bardzo mgliste wyobrażenie, relatywne i subiektywne zarazem. A przecież czas jest jak najbardziej rzeczywisty, ku niezadowoleniu badaczy atomu i przestrzeni, którzy mnożyli się w trakcie kończącego się właśnie dwudziestego wieku. Jest namacalny bardziej niż jakakolwiek istota; widziałem już, jakie przywdziewa stroje i przybiera oblicza. Widziałem też jak zabija.

 Arogancki, wywyższający się osioł.

 Cierpienie natęża się w ciszy.

 Cudem nie jest to, że skończyłem.
Cudem jest to, że miałem odwagę zacząć.