Inteligencja jest jak nogi: masz za dużo, to się potkniesz.

 Gra się takimi kartami, jakie się ma, nawet jeśli są kiepskie.

 Dary należy oceniać miarą tego, od kogo pochodzą.

 [...] jestem bezradny, jestem jak organiczna definicja angielskiego słówka „pathetic", jestem jak podstarzały Donnie Darko,
jestem potencjalnym samobójcą z miłości
przez utopienie, jestem jak otwarta czakra, cieknący kran i krwawiący nos.

 On wciąż cię kocha. Jesteś centralnym punktem wokół którego kręci się jego świat. To się nie zmieniło.

 Nie mogę zapomnieć tego, co przeżyłem.

 Kiedy przyjdzie co do czego, wbije ci nóż w serce, a potem spokojnie zje kolację.

 To zabawne, że potrafimy czekać tak wiele lat, aby usłyszeć tak niewiele słów.

 Ten śmiech będzie tryumfem naszej szczerej sztuki nad naszym kłamanym życiem.

 Nie jest Ci wszystko jedno. Po prostu nie wiesz, co Ci jest, a Twoja głowa staje rykoszetem, który odjebał Ci ręce, nogi, mózg i serce.

 W moim życiu nic nigdy nie zblakło z czasem i nie zajęło pośledniego miejsca w katalogu osiemnastoletnich doświadczeń. Wspomnienia trwały przy mnie, mój mózg zawalały żywe obrazy, posegregowane jak fotografie i stare suknie w komodzie babci. Nie byłam jedynie szaloną kobietą na strychu - byłam również tym strychem. Przeszłość otaczała mnie
ze wszystkich stron.