Bo nigdy tak naprawdę nie będziemy w stanie zrozumieć drugiego ...
Bo nigdy tak naprawdę nie będziemy w stanie zrozumieć drugiego człowieka. Możemy jedynie próbować, szukając po omacku drogi przez tunele, starając się oświetlić je pochodnią.
Kiedy coś przestaje boleć, przestaje mieć znaczenie...
Życie karze potrzebujących,
przyznaj, że nie możesz bez czegoś żyć,
i to zostanie ci odebrane.
(...)każda sekunda walczy o to, by trwać jak najdłużej, nim zamieni się w przeszłość.
Najważniejszą opinią jest ta, którą mamy na własny temat, a najważniejsze, co mówimy, to to, co mówimy do siebie…
Można wznieść się bardzo wysoko i upaść bardzo nisko, lecz mało komu się udaje wpłynąć na to, kiedy i jaki obrót obierze los.
Budząc się rano, pomyśl jaki to wspaniały skarb żyć, oddychać i móc się radować.
Kto nie wie, dokąd zmierza, nigdy nigdzie nie dojdzie.
Muszą mieć zwycięzcę. Bez niego cała idea igrzysk bierze w łeb.
Samotność…
Odnoszę wrażenie, że to milczenie z samym sobą.
Mówienie do nikogo, patrzenie na nic, brak wszystkiego i niczego. Po prostu jest się w pustce i z tej pustki nie wyprowadzą mnie żadne drzwi, nawet otwarte…
Nie uzależniałam swojego szczęścia od kogokolwiek, bo szybko nauczyłam się, że nikt nikogo nie jest w stanie uszczęśliwić. Można jedynie uczynić swoje życie bardziej znośnym