Szczęście pomnaża się, kiedy się je dzieli.

 (...) ci, którzy nie przywiązują wagi do historii, pozwalają by się ona powtórzyła.

 Nie musisz się zgadzać na coś, co budzi twój sprzeciw. nie staraj się nikogo uszczęśliwiać kosztem samej siebie.

 Znać swoją drogę - to jedno,
a iść nią - to drugie.

 Tylko zmysły mogą uleczyć duszę, tak samo jak tylko dusza może uleczyć zmysły.

 Sama wybrałaś niedoskonałość-
a cóż może być bardziej doskonałe? Zmiarkowałaś, iż twa niedoskonałość jest doskonałością, toteż zaradziłaś temu, wymuszając na sobie niedoskonałość, dzięki czemu na powrót stałaś się doskonałością. Logika to zaiste niedoskonale bezbłędna

 Nie, nie wierzę w „możliwość szczęścia”, wierzę w spokój. Z tej przyczyny unikam tego, co mnie irytuje. Jestem aspołeczny. Więc uciekam od społeczeństwa. Wychodzi mi to na dobre.

 Przyszłości nie należy się bać. Należy stawiać jej czoło.

 To, co dla jednych jest nieszczęściem, dla innych może okazać się uśmiechem losu.

 Nie lubię takich, którzy atakują, kiedy przeciwnik jest do nich odwrócony plecami (...). Tak robią tylko śmierdzące tchórze i szumowiny...

 Może to właśnie oznaczało miłość
- poświęcenie i bezinteresowność.
Nieistotne były serca, kwiaty i szczęśliwe
zakończenia, ale świadomość, że czyjeś
dobro jest ważniejsze od twojego.