Szczęście pomnaża się, kiedy się je dzieli.

 Nasze narodziny są błędem, które całe życie usiłujemy naprawiać.

 Czułam, że rozmazuję się w tym świetle jak negatyw jakiejś osoby, której nigdy w życiu nie widziałam.

 W zasnutym chmurami niebie ktoś powycinał ptaki. Jesień się starzeje.

 Smuciła się, że będzie tęsknić za nim każdego dnia aż do śmierci. I płakała nad sobą i zmianami, które w niej zaszły, bo czasami nawet zmiana na lepsze jest jak mała śmierć.

 Jeśli nie nakłonię niebios, poruszę piekło.

 Nieważne kim się jest, ważne czego się dokonało i czego jeszcze się dokona.

 Mówią, że miłość jest ślepa, ale to powiedzenie głupców. Czasami widzi zbyt dużo.

 Jeśli ustrzeżesz ludzką Istotę przed wszelkim Złem, które jej zagraża lub które ona może popełnić, to ją odczłowieczysz. Niektóre z nich powinny cierpieć. Jeśli odbierzesz im całe cierpienie, uchronisz przed każdym bólem czy złą przygodą, to odbierzesz im mądrość, czucie i wrażliwość.

 Jesteś uwięziony między tym,

co czujesz, a tym, co wypada zrobić i co pomyślą inni. Zawsze wybieraj to, co sprawia, że możesz być szczęśliwy. Chyba że chcesz, by szczęśliwi byli wszyscy oprócz Ciebie.

 Ten, kto skacze do nieba, może upaść, to prawda. Ale może też poszybować w górę.