Może słowa potrzebują ciepła, gdy się rodzą od nowa.

 Ludzie płaczą nad ścierniskiem przyszłości, a nie widzą pełnych stodół przeszłości.

 Bóg jest życiem, a Ty żyjesz w Bogu. Życie stale się odnawia, jest wieczne i niezniszczalne, jest rzeczywistością wszystkich ludzi. Żyjesz wiecznie, gdyż Twoje życie jest życiem bożym.

 Mówisz: "kocham". I chcesz, żeby twoje "kocham" trwało wiecznie.

 Czasami musisz sobie odpuścić i dać się ponieś biegowi wydarzeń.

 I tylko przyjdź. Dotknij mnie czule i przytul tak, abym zapomniała o wszystkim.

 Niestety, ludzie wierzą w Boga, a nie słuchają jego słów...

 W życiu trzeba stawiać sobie cele i ze wszystkich sił starać się je osiągnąć.

 Strach przed imieniem zwiększa strach przed tym kto je nosi.

 Teraz wiem, że gdybyśmy po prostu odrabiali lekcje, kładli się spać przed dwunastą i wstawali na poranne zajęcia — gdybyśmy żyli jak normalni ludzie — uniknęlibyśmy z powodzeniem wielu niedorzeczności. Bylibyśmy zbyt zajęci pogonią za celowym życiem, by uczestniczyć w drugorzędnych melodramatach. Ale nie należeliśmy do normalnych ludzi. Byliśmy zdesperowani
i stuknięci, wszyscy, co do jednego.

 Nikt nie może wyratować drugiego człowieka. Każdy musi ratować się sam albo jest stracony.