
Życie to jedna, wielka seria rozstań, ale najbardziej rani brak ...
Życie to jedna, wielka seria rozstań,
ale najbardziej rani brak chwili pożegnania.
To drobne, bezinteresowne przysługi oddane komuś procentują najbardziej.
Z nim jest cudownie. Tak ciepło mnie obejmuje i szepcze do ucha miłe słówka. Już nadchodzi ten wspaniały moment... jeszcze kilka sekund..
I nagle uświadamiam sobie, że jestem na matematyce.
Ze wszystkim jednak trzeba się pogodzić.
Tutaj (...), aby utrzymać się w tym samym miejscu, trzeba biec ile sił.
Znajomości się nie szuka, one same przychodzą jak dar z niebios. Można pracować nad dalszym rozwojem wzajemnych stosunków, ale poznanie jest zawsze przypadkowe.
Stworzymy dom gdzieś w sobie i będziemy go wszędzie ze sobą nosić.
W miłości nie wolno obawiać się ryzyka. Od tysięcy lat ludzie poszukują się i odnajdują.
Każdy wybiera swoje własne wojny.
Człowiek człowiekowi panią z dziekanatu.
Potrzebowała Cię każda komórka mojego ciała.