Przyszłość jest rodzaju żeńskiego i (dlatego) nieobliczalna.

 Stanie z boku i czekanie, aż to się wydarzy, po prostu przestało być możliwe.

 Dla niektórych rzeczy warto podjąć ryzyko.

 Bo serce jest silne, choć ciało mdłe.

 Pomóż komuś, a zrobisz sobie wroga.

 Kiedy coś idzie źle, nie zawsze trzeba szukać winnego.

 Byś zupełnie był mądry, wiek ci nie wystarczy.

 Słońce już wzeszło i siedzę przy oknie, zasnutym mgłą mijającego życia.

 Wielkie grzechy szybko się zapomina.
To te małe nie dają ci spać po nocach.

 I już wiem, że trzeba nauczyć się odchodzić. Od ludzi. Od tego, co nas niszczy, co nam nie służy. Od miejsc przykrych i niezrównoważonych. Ale należy także dawać szanse w innych miejscach. Otwierać siebie z klucza. Przed kolejnymi sercami. Czasem po to, żeby dostać po mordzie. A czasem po to, by zaznać raju na ziemi.

 Nie pozwólcie, by wasze serca zostały złamane. To za bardzo boli.