Właściwie nic mi nie jest. To znaczy jest mi wszystko.

 Nigdy nie jest za późno
by naprawić błędy.

 Twoja muzyka nie wiedzie ku muzyce, lecz ku temu, co ludzkie.

 - Może zadzwonię do ciebie, kiedy ją skończę czytać?

– Ale przecież nie znasz mojego numeru – zauważył.

– Mam dziwne przeczucie, że zapisałeś mi go na karcie tytułowej.

Uśmiechnął się tym niemądrym uśmiechem.

– I ty twierdzisz, że się dobrze nie znamy.

 Byłam dzieckiem, któremu brakowało miłości i poczucia bezpieczeństwa.

 Raz na wozie, raz pod wozem.

 Stali w kolejce jak w sklepie. Kiedy jednego obsłużono śmiercią, inni przesuwali się na jego miejsce.

 Niektóre rzeczy się po prostu dzieją i już. Jak nic nie da się zrobić, to po co się denerwować? Lepiej przeczekać.

 Cóż, takie jest ryzyko zakochania się. Można stracić godność.

 Moja szansa na powodzenie rośnie z każdą próbą.

 Bądź jak woda – przystosowuje się do każdego naczynia, a może zniszczyć skałę.