I wiem, że najstraszniejszą częścią jest to, by odpuścić. Pozwól ...

 Jeden znajomy młodzieniec,
który odziedziczył kilka akrów,
przyznał się, że myślałby
o prowadzeniu życia podobnego do mojego, gdyby miał środki. Nie chciałbym, aby ktokolwiek przyswajał sobie mój sposób życia z jakiegokolwiek powodu, albowiem po pierwsze, zanim się tego sposobu względnie dobrze nauczy, ja już mogę sobie znaleźć inny, po drugie zaś, pragnę, aby na świecie było jak najwięcej ludzi o własnych dążeniach. Dlatego też chciałbym, ażeby każdy z wielkim staraniem wybierał własną drogę i szedł naprzód właśnie nią, zamiast drogą ojca, matki czy sąsiada.

 Są więzienia gorsze od słów.

 To nadzwyczajne, że wszystko zawsze okazuje się inne, niż się sobie wcześniej wyobrażało.

 Mężczyzna w potrzebie nie ma czasu na zachowanie pozorów.

 Podróż się liczy, a nie jej cel. Bo to w podróży mija nam czas. Cel jest na końcu i trwa chwilę.

 Miłość prawdziwa miłość istnieje i nigdy istnieć nie przestanie.

 Śmierć jest w was, jak słowik w klatce, ode mnie tylko zależy, żeby go wypuścić.

 Konia trzeba trzymać za uzdę, a mężczyznę za słowo.

 Promieniując ciepłem niczym lodówka zapakowana lodem.

 Późną nocą, kiedy Bóg wydaje się tylko kosmicznym żartem i nie ma nikogo, kto by wysłuchał naszych zwierzeń, czyż wszyscy nie potrzebujemy kogoś bliskiego?