Są granice tego, co można zrobić dla drugiego człowieka.

 [...] bałem się pogryzienia przez chorą na wściekliznę rzeczywistość, strzaskania iluzji, romantyzmu utopionego w ostatnich złotówkach, dylematach - cola czy chleb.

 Zadałem to pytanie z bardzo ważnego powodu, z jedynego powodu, który usprawiedliwia każde pytanie - z czystej ciekawości.

 -Płakałeś?
-R o n i ł e m łzy. Nie płakałem.

 Już cztery razy przestałem Cię kochać i zacząłem na nowo.

 Życie to śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową.

 Szara strefa pomiędzy tak a nie. Milczenie.

 Nazwany ziomusiem Narrator trochę spuścił z tonu.

 Oczy czarne jak ocean o północy.

 Kobieta, która kocha, zostawia wszystko i idzie za swoim mężczyzną.

 Kocham zapach miasta po burzy.
Wszystko jest wówczas takie świeże,
oczyszczone, obmyte z grzechu.
To daje nadzieję.