Kiedy masz szesnaście lat, musisz być geniuszem w sztuce niedopowiedzeń.

 Pech zawsze polega na idealnym wyczuciu chwili.

 Rób więcej, myśl mniej – oto recepta Jacka Sawyera na prostą drogę do zdrowia psychicznego.

 Oto one. Moje serce. Uśpione. Milczące. I pęknięte na idealne, równiutkie, doskonałe połówki.

 Morał każdej historii zależy od usposobienia człowieka, który ją opowiada.

 Człowiek zna to, z czym się rozstaje, ale nie ma pojęcia, co takiego zastanie zamiast tego.

 Byli tacy, co rodzili się.
Byli tacy, co umierali.
Byli też i tacy, którym to było mało.

 Drogocenne szable daje się bohaterom, a noże cnotliwym niewiastom.

 Wyjście zawsze się znajdzie, a jak nie, to trzeba je wybić. Chociażby łomem.

 Synu, nie popełniaj moich błędów. Gdybym jeszcze raz otrzymał dar życia, miałbym mniej kobiet, mniej alkoholu i mniej krawatów. (...) Przesyt jest nieporównywalnie gorszy od niedosytu. (...) każdy, choćby najskromniejszy łyk wody, kiedy jesteś spragniony, smakuje jak najszlachetniejszy trunek. Z przesytem nie da się nic zrobić. (...) Niestety żadne słowa nie są w stanie uchronić nas (...) Każdy musi zdobyć swoje doświadczenie sam, nawet za cenę żalu. więcej

 Gdy wola spotyka inteligencję, człowiek staje się znośnym zwierzęciem.