Moje oczy są jak 2 zawodowi kieszonkowcy, którzy kradną wszystko ...

 Każdy ma jakiś skarb, który zanadto miłuje, by go powierzyć w cudze ręce.

 Czas, im bardziej jest pusty, tym szybciej płynie. Życie pozbawione znaczenia przemyka obok, jak pociąg niezatrzymujący się na stacji.

 Potykając się można zajść daleko,
nie wolno tylko upaść i nie podnieść się.

 Każdy człowiek potrzebuje stale nawet pewnej ilości trosk,
cierpień lub biedy,
tak jak okręt potrzebuje balastu,
by płynąć prosto i równo.

 Droga ciężka, cóż ! - i serce ciężkie.

 Nie można kontrolować,
ani zmieniać prawdziwej miłości.

 Większość ludzi ma jakiś kącik w duszy, do którego innym wzbrania dostępu.

 Jeden przy pługu, a siedmioro z łyżką.

 To, za czym się tak tęskniło, bywa czasem, a nie miejscem.

 Nie ma nic bardziej ludzkiego niż emocje.