Dziękuję za tragedię. Potrzebuję tego dla swojej sztuki.

 Miłość do pracy może być platoniczna. Nazywa się ją wówczas lenistwem.

 Mogła żyć już tylko wspomnieniami, dni życia miną i prędzej czy później skończy się wszystko.

 Nie przypominam sobie, bym kogokolwiek z was zapraszał.
Nie bez powodu stworzyłem sobie dom bez drzwi.

 Siedzisz mi w głowie tak,
jak potrafią tylko nieobecni…

 Żyłem jak chciałem i
umrę jak mi się podoba.

 Ostatecznie każde małżeństwo to dwie osobowości - dwa głosy, dwie opinie, dwa sprzeczne zestawienia decyzji, pragnień i ograniczeń.

 Nadzieja jest największym złem, bo przedłuża ludzką udrękę.

 Czasami trzeba coś całkowicie zniszczyć, żeby móc wszystko zacząć od nowa.

 Jeżeli ktoś zrobi dla ciebie coś dobrego, okaże ci przyjaźń, po prostu to zapamiętaj. Nie umniejszaj tego pustymi słowami.

 Nadzieja to jednak czasem strasznie wredna suka.