Posuwamy się krok naprzód, a potem robimy dwa kroki wstecz.

 Tadeusz, ach, Tadeusz, gdybyś wiedział...

 Szaleństwo to nie odwaga.

 Przetrwać da się wszystko, oprócz tego ostatniego.

 Przecież my wszyscy jesteśmy sobie zupełnie obcy.

 Szukaj dróg ale by wiodły wypełniaj je własną treścią.

 Najpierw muszę zaufać sam sobie. Potem pomyślę o czymś więcej.

 Moje życie jest żałosne. Ostatni raz byłem w kobiecie zwiedzając Statuę Wolności.

 Choćby i najtęższa zima – tylko do wiosny trzyma.

 Nie było nigdy takiego wielkiego dobra, aby nie trzeba było za nie zapłacić ofiarą i odwagą.

 Co można zrobić, kiedy najgorsze, co się może stać, naprawdę się staje?