Układ przypadków to właśnie przeznaczenie.

 A jutrem zajmę się jutro.

 Często ceną szczęścia jesteśmy my sami.
Chodzi o to, aby ofiarować siebie, zrezygnować
z własnego życia, dać je w ofierze, ale nie
z ciężkiego obowiązku czy fanatyzmu,
ale lekko, ochoczo, z miłości.

 Kokaina tuliła mnie do snu, śmierć spokojnie czekała.

 Staję się wrogiem ludzi, kiedy tylko mam z nimi styczność.

 Dopiero teraz zaczynam pojmowac, że to, jak ktoś zachowuje się na codzień, nie ma zupełnie przełożenia na postawę tej osoby w poważnej sytuacji, wymagającej od niej stanięcia na wysokości zadania.

 Piękność leży w oku patrzącego.

 Samotność byłaby pustym słowem, gdybyśmy nie umieli kogoś do niej zaprosić.

 - Młoda damo, czy mogę służyć chusteczką. Pani płacze.
- Och, rzeczywiście. Widzi pan, a ja myślałam, że się śmieję. Jak bardzo można się pomylić.

 Ludzie są ze sobą blisko po to, żeby się od siebie oddalać.

 A teraz mnie pocałuj, chciałabym wiedzieć, czy twój zarost kłuje.