No i czuję zmęczenie - podnieś kamień, zważ go na ...

 Człek zdechnie, a robota zostanie.

 Nie dobijaj się tym, co mogłaś, albo powinnaś była zrobić. Przeszłość jest już za nami. Ruszaj ku przyszłości.

 Prawdy się nie szuka, synu. To ona znajduje nas.

  Poezja to choroba świata, gorączka rzeczywistości.

 Życie to taniec. Nie przesiedź go pod ścianą.

 Czemu zawsze wracasz, skoro nie masz zamiaru zostać? Bo nawet jeśli odchodzisz, nigdy nie odchodzisz do końca.

 - Człowieku - ozwał się duch - jeżeli masz w piersi serce,
a nie kamień, nie wypowiadaj tych słów bezmyślnych i obmierzłych,
póki się sam nie przekonasz, kim jest i gdzie żyje ten nadmiar ludności.
Czyżbyś miał prawo rozstrzygać, którzy ludzie powinni żyć, a którzy umrzeć?
Być może w oczach Boga mniej zasługujesz na to, aby żyć,
niźli miliony istot podobnych temu dziecięciu biednego człowieka.
Chryste! Że też słuchać muszę, jak marny robak, żerujący na liściu,
uskarża się na nadmiar żywności pośród swych współbraci,
co głodni pozostają w pyle ziemi!

 Potrafiła przyciągać światło do miejsca, w którym stała.

 Każdy ma inne wyobrażenie szczęścia. To takie proste, a tak trudno to czasami zrozumieć.

 Wszystko, co jest skomplikowane, jest jednocześnie bardzo proste.