W niektórych książkach jest zbyt wiele prawdy. W innych zbyt ...

 Patrzyłem na nią, ale jej nie widziałem; póki nie skoczyła, nikt nie widział jej naprawdę.
Przypuszczam, że ogień, który płonie tak jasno, nie może płonąć wiecznie.

 Nie po to wyprawiamy się w nieznane, aby spotykać podobnych sobie.

 Leżę na łóżku, przyjaźnię się z sufitem i męczy mnie świadomość, jak wiele rzeczy
w życiu potrafiłbym dobrze robić.

 Człowiek taki już jest. (…) Zastępuje strachem większą część swoich emocji.

 Przez higienę mózgu wystrzegam się
przede wszystkim kontaktu z durniami.

 Taka już ludzka natura, że pragniemy najbardziej tego, czego mieć nie możemy. Kochamy to, co mają inni, a nudzi nas to, co sami posiadamy. I tak jak rzadko udaje się nam sięgnąć po gwiazdkę z nieba, tak też z rzadka trwamy w miłości do tego, co zdobywamy bez większego trudu.

 Płaczący człowiek jest w środku złamany (…)
Nawet oczami nie widziałby dość jasno, by na cokolwiek mu się zdały.

 Reguły wojny mówią, że nie ma reguł.

 Nie ma tego złego, co by nie wyszło na jeszcze gorsze.

 Litować sie można nad kimś, kto potrzebuje pomocy, a ty przecież sobie świetnie radzisz, prawda?