[...] kiedy kobieta postanawia przespać się z jakimś mężczyzną, nie ma takiego parkanu, którego by nie przeskoczyła, fortecy, której by nie zdobyła, ani jakiejkolwiek normy moralnej, której nie byłaby gotowa złamać: i nie ma takiego Boga, który by ją powstrzymał.
Rozkosz nie uznaje żadnych kajdan; jest największa, gdy zrywa je wszystkie.
Ale czy wiesz, kiedy bajki
przestają być bajkami?
W momencie, gdy ktoś
zaczyna w nie wierzyć.
Molo – rozczarowany most.
Oświecać trzeba nawet tych, którzy wolą siedzieć w ciemnościach.
(...) przeciwieństwa nie tylko się przyciągają. Płoną żywym ogniem i spopielają całe miasta.
Cała naprzód, a ostatnich gryzą psy.
Starzy ludzie ponoszą winę, jeśli zapomną jak to jest, kiedy jest się młodym.
Lecz dlaczego człowiek się w ogóle przyznaje? Dlaczego obnaża się słowami? Ponieważ trudno dłużej wytrzymać w ryzach wstydu, nie sposób dalej znosić pancerz zasad, gorset obyczajów, łańcuch obaw i względów.
A mężczyźni to dranie. Każdy tylko patrzy, żeby uwieść i wykorzystać.
Jeśli masz wątpliwości, to znaczy, że nie masz żadnych wątpliwości.
