Ale taki już jest człowiek: ceni naprawdę tylko to, czego ...

 Miłość jest uczuciem bezinteresownym, jednokierunkową ulicą. To dlatego można kochać miasta, architekturę samą w sobie, muzykę, nieżyjących poetów czy, przy jakimś szczególnym temperamencie, osobę boską. Bo miłość jest związkiem między odbiciem i jego przedmiotem. To w końcu przynosi nas z powrotem do tego miasta.

 Stan tępego bólu.

 Żeby przestano w nas wątpić, musimy przestać istnieć, po prostu.

 Bądź z tymi którzy wywołują uśmiech na twojej twarzy.

 To czego szukasz znajduje się tu, w twoim sercu.

 Szukamy cierpienia tam, gdzie znaleźlibyśmy największą radość, bo wydaje nam się, że nie zasługujemy na szczęście.

 Bo już taki się zwyczaj utarł, że każdy ma swoje dzieciństwo, młodość, wiek dojrzały, a niektórym tego nawet za mało i mają jeszcze nadzieję na wieczność.

 Rzymianin nie czeka na śmierć. Rzymianin jej szuka i spotyka ją na własnych warunkach.

 Ja już nie mam siły na nieszczęście, dlatego tak bardzo boje się szczęścia.

 Jego słowa były dla mnie niczym sąd ostateczny. Wyrok z ręki kogoś bliskiego.