,Chciałabym być martwa, tak jak moje oczy.

 [...] czasem trzeba odciąć stare rzeczy, żeby zrobić miejsce dla nowych.

 Melancholia to szczęście bycia smutnym.

 Przyszłość rozciągała się przede mną, pełna niepewności i nieskończona, i moja - jak nigdy wcześniej.

 (...) sercem swym będę rozważał,
a mój duch będzie pilnie dociekał.

 Kiedy się coś ma na stałe, za darmo, nie docenia się tego. Czasem trzeba to stracić, by zrozumieć, co się straciło.

 Jedynie sercem można wszystko jasno poznać. To co najważniejsze skrywa się przed wzrokiem.

 Człowiek potrzebuje tego, co w nim najgorsze, by dosięgnąć tego, co w nim najlepsze.

 Nie wierzę, że na tym podłym świecie można być pewnym czegokolwiek.

 O! i ja także wiem, co to płakać bez łez...

 ziemi
oddać siebie
tak bardzo
że już niczym nie zostać
i nigdzie.