
Wolę poruszać się po omacku, żeby lepiej docenić mrok.
Wolę poruszać się po omacku, żeby lepiej docenić mrok.
Pokój bez książek to jak ciało bez duszy.
Stan tępego bólu.
Jak zamknąć oczy, gdy
już raz się je otworzyło?
Głupio jest nie mieć nadziei.
Życie uczy niewielu rzeczy oprócz tej jednej. Nie ma drogi powrotu.
Cierpienie i ból są nieodłączne od rozległej świadomości i głębokiego serca. Myślę, że ludzie naprawdę wielcy zawsze muszą odczuwać na świecie wielki smutek...
Po innych bowiem ludziach, w ogóle po świecie zewnętrznym, nie należy w żadnym wypadku oczekiwać zbyt wiele.
W kalendarzu wszystkie dni wyglądają tak samo, ale nie są jednakowo ważne.
Gdy się kogoś kocha, trudno zamknąć drzwi optymistycznym nadziejom.
Kiedy nic już nie ma, wszystko ci odebrano, pozostaje tylko nadzieja - nadzieja do samego końca.