
Wolę poruszać się po omacku, żeby lepiej docenić mrok.
Wolę poruszać się po omacku, żeby lepiej docenić mrok.
Przed człowiekiem schronić się można tylko w objęciach drugiego człowieka.
Każdy jest zagadką w zagadce, osłoniętą pancerzem tajemnicy.
Granie jakiejś roli jest zawsze męczące.
Problem jest problemem tylko wówczas, gdy myślisz, że nim jest.
Ból czyni cię silnym. Strata czyni cię potężnym.
Człowiek to rzeczownik, a rzeczownikiem rządzą przypadki.
(...) życie składa się z wielu niezrealizowanych marzeń.
Gdy wokół jest ciemno, pozostaje tylko spokojne czekanie, aż oczy przywykną do mroku.
Korony dziwnie wpływają na głowy, na któe je włożono.
Ludzie są podobni do zgłodniałych wilków zaczajonych w pustym drzewie.