Innym razem to tak jak nigdy.

 Nie wyobrażała sobie, że można być ze sobą tak blisko. Tak się ze sobą związać, że zwykłe przesunięcie po włosach koniuszkami palców jest niewątpliwą, jasną deklaracją miłości.

 W próżni rzucone kości nigdy nie przestają się toczyć.

 Ludzie o ciasnych umysłach zawsze atakowali to,
co nie mieściło się w granicach ich pojmowania.

 Jeśli nie stawiasz sobie wyzwań,
nie pokonasz swoich słabości.

 Na tych, którzy chcą widzieć, czeka świat.

 Gdy się ucieka, ucieka się jak wilk. Nigdy po ścieżkach, którymi się kiedyś chodziło

 Jak przekleństw wiązanki bywają poranki.

 Kocham zapach miasta po burzy.
Wszystko jest wówczas takie świeże,
oczyszczone, obmyte z grzechu.
To daje nadzieję.

 Kiedy się żyje jak zwierzę, z nosem przy ziemi, trzeba mieć swój kącik kłamstwa, w którym można nasycić się tym wszystkim, czego nigdy nie posiądzie się naprawdę.

 Czas to kula w próżni wieczności, strąca w nią bezpowrotnie wszystko, co porwie po drodze.