Miłość to jedna dusza w dwóch ciałach.

 Nie pamiętam o czym powinnam pamiętać.

 Ziąb dziś przeraźliwy, najważniejsze, żeby nam morale nie przemarzło.

 Kochać potrafi dopiero ten, kto nie czuje już w sobie żadnej pustki ani braku.

 Życie jest nieuleczalną chorobą: człowiekowi szkodzi wszystko.

 Uważam, że dusze są energią i nie ulegają zniszczeniu, kiedy umieramy. Zachowują wspomnienia o poprzednich żywotach, ale wspomnienia są zamknięte w szafce i tylko raz na jakiś czas, gdy szafka przypadkiem się otwiera, wypada parę rzeczy -
wizje i deja vu.

 Stworzymy dom gdzieś w sobie i będziemy go wszędzie ze sobą nosić.

 Emocje są jak dzikie konie, trzeba je w końcu uwolnić.

 Statek jest bezpieczniejszy, gdy kotwiczy w porcie, nie po to jednak buduje się statki.

 Zapytałam dziecko niosące świeczkę:
- Skąd pochodzi to światło?
Chłopczyk natychmiast ją zdmuchnął.
- Powiedz mi, dokąd teraz odeszło - odparł. - Wtedy ja powiem ci, skąd pochodzi.

 Sprawy. Wypadały mi. To właśnie robią. Wypadają. Nie można oczekiwać, że ogarnę je wszystkie.