Jeżeli da sobie radę, dobrze, jeżeli umrze, drugie dobrze, chodzi ...

 Nie można się bronić przed smutkiem, nie broniąc się przed szczęściem.

 Czasem od rozpaczy do pogodzenia się z losem trzeba pokonać bardzo długą drogę.

 Teraz już wiem na pewno, że tam, na końcu tęczy, czeka na mnie spełnienie marzeń.

 Prawda, stojąc przed swą ogromną garderobą, wybrała buty z czarnej skóry na wysokich szpilkach – najodpowiedniejsze dla prawdy tak bezczelnej.

 
Jeżeli po moim wyjściu zaalarmuje pani zamek, nigdy nie dokończy pani tego sweterka.

 Gdybyśmy cały czas byli szczęśliwi, przestałoby nas to cieszyć.

 Jest pierwszy dzień listopada, więc ktoś dzisiaj umrze.

 Jeśli tak chce
przeznaczenie,
to nie ma rady.

 Albo znajdę drogę,
albo ją przed sobą stworzę.

 Gdyby nie burze od czasu do czasu, nie bylibyśmy w stanie docenić słonecznych dni.