To bardzo poważna sprawa – nie mieć poczucia humoru.

 Nie można zapewnić nieśmiertelności zmarłym, pisząc o nich.

 Sztuka obarczona jest bezdomnością.

 [...] bo sprawiedliwość to tępy nóż. I jako filozofia, i jako sędzia.

 Bóg nie wybiera uzdolnionych, Bóg
daje uzdolnienia tym, których wybrał.

 Trudno ufać komukolwiek, gdy wszyscy wokoło zawodzą.

 Ile niewypowiedzianych słów przepadło na zawsze. A może ważniejsze były od tych wszystkich wypowiedzianych

 Nikt nie zrobił większego błędu niż ten, kto nic nie zrobił, bo mógł zrobić tylko trochę.

 (...) skoro jest na tyle dorosły, że może legalnie kupować alkohol,

to może też zacząć samodzielnie decydować o swoim życiu.

 Żyj tak, żeby po twojej śmierci ktoś chciał chodzić po twoich śladach.

 Czytelnik może żyć życiem tysiąca ludzi, zanim umrze. Człowiek, który nie czyta, ma tylko jedno życie.