Tam dom twój, gdzie serce twoje.

 Życie jest śmiechu warte, więc się śmieję - odpowiedział Petroniusz - tu jednak śmiech brzmi inaczej.

 Niestety, człowiek najbardziej nienawidzi kogoś, na kim mu kiedyś zależało.

 - Ludzie przyzwyczajają się do piękna.
- Ja się do ciebie jeszcze nie przyzwyczaiłem.

 Kiedy dzieli się poduszkę dzieli się też tajemnice.

 Nie jestem fatamorganą, nie jestem złudzeniem, jestem rzeczywistością.

 Niedobrze jest być zbyt wolnym i niedobrze jest także mieć wszystko , czego się potrzebuje.

 Sumienie nie powstrzymuje od grzechów, przeszkadza tylko cieszyć się nimi.

 Ludzie spotykają się w różnych miejscach
i różnym czasie. Mijają, przechodzą. Czasem nic z tego nie wynika. Czasem wynika wszystko.

 „Brakuje mi miłości i tamtej dziewczyny, którą byłaś. Brakuje mi uczucia, jakie mi dawałaś, ale ja mam resztkę nadziei, że takie uczucie jeszcze mnie dopadnie, niech będzie wtedy jak wściekły pies rzucający się do gardła, niech mnie nawet zagryzie, ale jeszcze raz chciałbym je przeżyć, chciałbym czerwone ślepia tego psa znowu zobaczyć”.

 Życie w wątpliwościach jest dla mnie męczarnią.