Czemu nie dajesz o sobie znać? Przestałeś mnie kochać? Nie, ...

 Dwadzieścia pięć lat życia to w jego świecie całkiem niezłe osiągnięcie.

 Z jakiegokolwiek poziomu byśmy nie spoglądali, nigdy nie zobaczymy dookoła siebie więcej, niż znajduje się w nas samych.

 Literatura jest najlepszą zabawką, jaką wymyślono, żeby drwić z ludzi.

 Wszyscy podejmują ryzyko. Wiemy o tym i akceptujemy je.

 Płacze matka z córką. Płacze ciocia z bratanicą. Płacze ofiara z ofiarą. Płacze ocalała z ocalałą.

 Kobieta, która rozpala się w kwadrans, tak samo szybko staje się zimna.

 Ale zbyt dużo miłości jest trucizną, zwłaszcza kiedy ta miłość jest nieodwzajemniona.

 Wszechświat nie spiskuje po to, by zaprowadzić człowieka w jakieś konkretne miejsce

 
<3

 - A ty? Czy twoi rodzice się kochali?
- Nie - odrzekł, nic nie tłumacząc. - Ale mam nadzieję, że rodzice moich dzieci będą.