"Niby nic, ale całe to popołudnie było dla mnie niezwykłe. ...

 Jeśli większość jest o czymś przekonana, to wcale nie znaczy, iż ma rację.

 Młodym łatwo potępiać, bo nie mieli jeszcze czasu splamić się złem.

 Niesamowite jak paradoksalnie układa się życie:
najpierw bardzo czegoś pragniesz i nie możesz
się doczekać, a potem, kiedy jest już po wszystkim,
marzysz tylko o tym, by cofnąć czas i wrócić do dni,
gdy wszystko było po staremu.

 (...) jesteśmy wolni jak liście opadłe z drzewa które je żywiło. Jesteśmy zagubieni. Porzuciliśmy wszystko.

 Wspomnienia mogą zachować pamięć o nim wiecznie żywą.

 Ignite, my love. Ignite.

 Samotności, jakaś ty przeludniona!

 Wiesz, im większa wyspa wiedzy, tym większa plaża rozpaczy.

 Już naprawdę nie ma nic oprócz tuczarni i kościołów.

 Nikt nie lubi prawdy prosto z mostu, chociaż jest o niebo bardziej interesująca.