zawsze spóźniona w tym uczuciu do Ciebie, ale wiedz, że ...

 Wszyscy skrywamy w najgłębszych zakamarkach duszy jakiś sekret.

 To, co niedostępne, jest bardziej seksowne.

 Rozłąka jest dla miłości tym, czym wiatr dla ognia - małą gasi a wielką roznieca.

 (...)Marzenia jednak są oderwane, unoszą się i tak dryfują do czasu, aż nie zapuszczą korzeni.

 W dniu w którym się obudzisz i na świecie będzie panował pokój, możesz mieć pewność, że już się nie obudziłeś, Harry.

 Moja miłość miała na imię Tanja. Była Niemką o słowiańskim imieniu. Skąd u jej rodziców taki wschodni sentyment? Czyżby słabość do wspólnej polityki (pakt Ribbentrop–Mołotow…)? Już samo jej imię, Tanja, nosi w sobie nutę nostalgii jak rosyjskie piosenki o tęsknocie i samotności, jak stepy akermańskie, jak mickiewiczowskie: „(…) jedźmy, nikt nie woła…

 Jeden gram praktyki jest lepszy niż tona teorii.

 [...] nie ma takiego bólu, który trwałby tysiąc lat.

 Ale to nie były łzy, to złamane serce wycieka mi przez pory.

 Nadejdzie czas, w którym będziecie musieli wybierać między tym co słuszne, a tym, co łatwe.