
Wspomnienia to luksus, na który nie mogę sobie pozwolić...
Wspomnienia to luksus, na który nie mogę sobie pozwolić...
Nikt nie przechodzi przez życie bez bólu - tego jestem pewien. Ceną za radość jest smutek. Ceną za posiadanie jest utrata. Można narzekać, lamentować i odgrywać rolę ofiary - i wielu tak robi - ale tak po prostu już jest.
...ale nigdy nie jest tak źle, żeby nie mogło być gorzej.
Miłość, którą mnie obdarzał - to było za mało.
Gra się takimi kartami, jakie się ma, nawet jeśli są kiepskie.
Wichry są w mojej garści; ode mnie zależy pęd nawałnic.
Jak to jest, że ludzie nigdy się nie okazują tacy, za jakich się ich brało.
Jak długo powinniśmy próbować? Do skutku.
Za każdym razem, kiedy drążysz przeszłość, marnujesz cenny czas.
Ale zakochać się to nie znaczy kochać. Zakochać się można nienawidząc.
Nie jesteśmy dziećmi [...] Nie wierzymy w bajki. A gdyby nawet, to kim byśmy byli? Przecież nie księciem i śpiącą królewną. Ja swoim ofiarom odcinam głowy nożem, a Anna rozrywa im ciała i łamie kości jak suche gałązki. Bylibyśmy smokiem i złą czarownicą. To jasne.