I wiesz, kiedy kochała, to jakby od tego stawała się wyniosła i niedosięgła, stawała się królewska i okrutna. W tej nędzarce było coś, co kazało ją uwielbiać. Od miłości robiła się piękna - tą pięknością, która onieśmiela i zasmuca.
(…) czasem słowa nie mieszczą w sobie uczuć, które próbujemy w nie wlać.
Tajemnica, którą się dzielimy, przestaje być tajemnicą.
Nie próbuj też wmawiać sobie i mnie, że egoizm równa się rozwadze, zaś lekceważenie ryzyka stanowi gwarancję szczęścia.
Głupio rezygnować z leczenia tylko dlatego, że zastrzyki są bolesne.
Czasem chaos i miłość wydają się tym samym.
Mądrość dobrze jest czerpać z różnych źródeł.
Człowiek jest taki, jakie są jego myśli.
W gruncie rzeczy istnieją tylko dwa rodzaje kobiet: brzydkie i malowane.
Pytałam sama siebie, czemu tu wróciłam. Czy nie dość, że stare wspomnienia przedarły sioę przez pokrywające je blizny? Musiałam przyjechać tu, by ból stał się intensywniejszy?
Widocznie tak.
Miłość jest dziwna. Ma w sobie coś z narkotycznego uzależnienia.
