Kiedy znalazłem się na dnie, usłyszałem pukanie od spodu.

 (...) los otwiera nam możliwości, ale to charakter dokonuje wyboru.

 Jeśli mnie opuścisz, moje serce zamieni się w wodę i odpłynie.

 Wrażliwy musi spłonąć jak delikatna ćma.

 Do napisania dzieła potrzebne dobre pióro; dla osiągnięcia zamierzeń potrzebna rzetelna praca.

 Świat ludzi był dla nich jak płonący sen, bez znaczenia i następstw, był igrzyskiem ich czarów i niegodziwości (..)

 Nasze uczucia były niemądre, kruche i przyjemne.

 Zawsze staramy się zatrzymać to, co cenimy najbardziej. Ludzie, rzeczy bez których nie wyobrażamy sobie życia. Ale nasze wspomnienia często są iluzją. Chronią nas przed niszczycielską prawdą.

 Strata czasu jest, podobnie do śmierci, nieodwracalna.

 Czasami muszę po prostu wypuścić z klatki moją wewnętrzną mamę.

 Życie nie jest tym, co człowiek przeżył, ale tym, co i jak zapamiętał.