Kobiety żyją wspomnieniami. Mężczyźni tym, co zapomnieli.

 (...) starość jest jakoś podobna do dzieciństwa. Człowiek nie ma już wielu obowiązków i spraw niecierpiących zwłoki.
Czas rozciąga się jak guma, a jednocześnie bliskość śmierci sprawia, że każdy moment jest ważny i można rozkoszować się każdą chwilą, kiedy nic człowieka nie boli, co nie zdarza się zresztą tak często.

 A tu szaro i smutno. Mam na lewym przedramieniu wypalone piętno śmierci.

 Biednym jest nie ten, kto ma mało, ale ten, kto tęskni za tym, by mieć więcej.

 Mój dowcip jest jak twoje nogi [...]. Byłoby egoizmem ukrywać go przed innymi.

 Wiedza daje pokorę wielkiemu, dziwi przeciętnego, nadyma małego. Nic tak nie ogranicza prawdziwej wiedzy, jak przekonanie, że się wie to, czego się nie wie.

 Jedną z najstarszych ludzkich potrzeb jest mieć kogoś, kto zastanawia się, gdzie jesteśmy, kiedy nie wracamy wieczorem do domu.

 Czasami zdarza się, że radość musi znaleźć ujście w postaci łez.

 W moim życiu zdarzały się chwile, kiedy gotów byłem być draniem.

 Musisz poznać swoje ograniczenia, żeby je przezwyciężyć.

 Czy dostałaś kiedyś wszystko, czego pragnęłaś? I wtedy zrozumiałaś, że nie o to ci chodziło?