Rozumiem, że nie da się uciec przed przeznaczeniem. Niepotrzebnie próbowałam.

 Przewodnią myślą mego życia jest on. Gdyby wszystko przepadło, a on jeden pozostał, to i ja istniałabym nadal. Ale gdyby wszystko zostało, a on zniknął, wszechświat byłby dla mnie obcy i straszny, nie miałabym z nim po porostu nic wspólnego.

 Czymże jest przeszłość, jeśli nie tym, co sami postanawiamy pamiętać.

 Ten, kto skacze do nieba, może upaść, to prawda. Ale może też poszybować w górę.

 Czasami trzeba coś całkowicie zniszczyć, żeby móc wszystko zacząć od nowa.

 Była głęboko przekonana, że lepiej dać się zabić niż akceptować obrzucanie gównem.

 Nic, co ma jakąś wartość, nie jest łatwe.

 Tak, trzeba się liczyć z tym, ze będziesz płakała, jeśli pozwalasz się komuś oswoić. To chyba jest częścią oswajania.

 Czasem piękne rzeczy pojawiają się w naszym życiu znikąd. Nie zawsze je rozumiemy, ale musimy im zaufać.

 Kropla drąży skałę nie siłą, lecz ciągłym padaniem.

 Czy ja tylko nie jestem przypadkiem zupełnie zwykła, mała, pospolita smutna świnia?