Rozumiem, że nie da się uciec przed przeznaczeniem. Niepotrzebnie próbowałam.

 Ludzie lubią komplikować sobie życie, jakby już samo w sobie nie było wystarczająco skomplikowane.

 Świat to potwór zębaty, gotów gryźć, gdy tylko zechce.

 Dla miłości nie jest ważne, aby ludzie do siebie pasowali, ale by byli razem szczęśliwi.

 Wolę być samotnym wilkiem, niż płaszczącym się psem.

 Świat przetrwał jakoś nazizm, bomby atomowe i muzykę współczesną.

 Nigdy nie posiadamy drugiego człowieka.

 Wiedział, że słowa mogą okazać się równie groźne, jak stal.

 (...) rodzina nie jest cennym klejnotem, który należy chronić za wszelką cenę. On widzi ją bardziej jak silne i rozgałęzione drzewo, zdolne dać odpór czasowi i przestrzeni.

 Tęsknię. Nie wiem, za czym dokładnie. Rozpoznaję w sobie tęsknotę. Po prostu.

 Tu, wśród cieni i dalekich krzyków, najbardziej ceni się cisze.