,,Wolę żeby nienawidzili mnie za to kim jestem, niż kochali ...

 Coś i tak zostanie po tobie, choćbyś nie wiem co robił czy też nie robił nic. Nawet jeżeli pozwolisz sobie leżeć odłogiem, wyrosną chwasty i ciernie. Coś w każdym razie wyrośnie.

 Nadzieja to kłamstwa, które sobie wmawiamy na temat przyszłości.

 
Twoje ciało będzie lśniło w ciemności jak perła. Żadna nie rozumie, że jestem tylko obrazem, do którego nigdy nie dotrą, jestem tylko mgielną obietnicą, pięknym i kuszącym przedstawieniem zręcznego iluzjonisty.

 I w cichej przystani jakiej są dla niej jego ramiona odpływa w spokojny sen...

 Oczy, które w smutku wiecznym śnią o śmierci.

 Nie ma nic bardziej kłamliwego, niż nasza pamięć.

 Mądrzy zastanawiają się, głupcy decydują.

 To miasto to cmentarzysko. I wszystkie kości czekają na swoją kolej.

 Muszę znosić codzienny wschód słońca. To potworne. To nieludzkie.

 Jeżeli zabałaganione biurko jest oznaką zabałaganionego umysłu,
oznaką czego jest puste biurko?