Wiem, że nic nie wiem

 Bo przecież szczęście bądź nieszczęście człowiek nosi w samym sobie.

 Jeżeli jesteśmy do czegoś przyzwyczajeni, sądzimy, że nam się to sprawiedliwie należy. Postęp nie ma większego wroga niż przyzwyczajenie.

 Łatwiej prosić o wybaczenie niż o pozwolenie.

 Jeśli opóźniamy dzień zbiorów, owoce gniją. Problemy odłożone na potem nie przestają rosnąć.

 Jesteś warta wszystkiego. Każdego poświęcenia. Każdego cierpienia.

 Smutek zawsze na wierzch wypływa.

 Wrogowie często mówią prawdę, przyjaciele nigdy.

 Zawsze twierdziła, że jest milczący jak cień, cichy jak zapadający zmierzch.

 Była ogniem. Była ciemnością. Była pyłem, krwią i cieniem.

 Nic nie jest gorsze niż poczucie nienaruszalności, które wydaje człowieka na pastwę jego lęków.