Czy mogę nienawidzić jego gniewu, skoro, tak dobrze wiem, skąd ...
Czy mogę nienawidzić jego gniewu, skoro, tak dobrze wiem, skąd się wziął?
Żyję w świetle, ale noszę z sobą mrok.
Utracone marzenie, o tym co mogło być.
Zwątpiwszy w miłość i cnotę, zostaje jeszcze rozpusta.
Miłość nie ma sensu..
Życie bez żadnych błędów nie jest nic warte.
Góra z górą się nie zejdzie, a człowiek z człowiekiem zawsze.
Samotność jest złudzeniem. Myśli człowieka krążą zawsze koło innych ludzi i łączą go z ich obcym losem, który na próżno stara się odepchnąć.
Gdy świat się przewraca, najważniejsze, żeby stanąć na głowie jako pierwszy.
Nie masz pojęcia, jak często budzę się rano i po prostu patrzę na Ciebie leżącego obok mnie. Będę to robiła do końca życia.
Nie zadawaj pytań, a nie usłyszysz kłamstw.