(...) miotani życiem szamotamy się między pragnieniem a rzeczywistością.

 Ludzie mówią, że życie to jest to, ale ja wolę sobie poczytać.

 Porzuć nadzieję, tęgogłowa pannico. Nie będzie dla ciebie ani litości, ani dyplomu.

 Ja już nie mam siły na nieszczęście, dlatego tak bardzo boje się szczęścia.

 Oto smutna prawda: cierpienie uszlachetnia.

 Zatrzymaj się. Nie musisz zabiegać o przychylność ludzi dookoła.

 Wszystkie dobre książki są różne, natomiast wszystkie złe są dokładnie takie same.

 Skromność jest dla świętych i nieudaczników. Ja nie jestem ani jednym, ani drugim.

 Jeśli z czymś nie możesz
walczyć, musisz to polubić.

 Nie ma znaczenia, czy się zejdzie z właściwej drogi na krok, czy na milę.