(...) miotani życiem szamotamy się między pragnieniem a rzeczywistością.

 Moje życie jest, jak moje włosy - trudne do ułożenia.

 Odwaga powstaje w brzuchu - a wszystko inne to tylko zwątpienie!

 Każdego, kto jest zanurzony w rzece czasu, w końcu wciąga wir.

 Wszystko jest kłamstwem. To, co słyszysz i widzisz. Nieprzebrane zasoby. Zjawiają się jedno za drugim. Jesteś w trumnie. Ruchomej trumnie.

 Gdy inny łakną ładu, nas stabilizuje chao

 Wiedzę buduje się z faktów, jak dom z kamienia; ale zbiór faktów nie jest wiedzą, jak stos kamieni nie jest domem.

 Nikt nigdy nie zwycięży w walce płci. Zbyt wiele tu bratania się z wrogiem.

 Lecz czymże jest każdy ocean, jeśli nie morzem kropel?

 Dziękuję, Wando. Siostro. Nigdy cię nie zapomnę.
Bądź szczęśliwa, Mel. Ciesz się życiem. Doceniaj je.
Będę, obiecała.
Żegnaj - pomyślałyśmy obie naraz."

 Był wczesny wieczór, niebo przybrało kolor różowej lemoniady. Według babci Willi oznaczało to, że ktoś daleko stąd właśnie się zakochał.