Gdzieś musi być granica błędów do popełnienia przez jedną osobę.

 Język grzebie, ale nie wskrzesza.

 Jestem koniem wyścigowym galopującym w stronę fałszywej linii mety, dyszącym ciężko dla cudzego zysku.

 Mój Boże, jakie wszystko jest dzisiaj dziwne. A wczoraj jeszcze żyło się zupełnie normalnie. Czy aby nocą nie zmieniono mnie w kogoś innego? Bo, prawdę mówiąc, czuję się jakoś inaczej. Ale jeśli nie jestem sobą, to w takim razie kim jestem?

 Byłem samotny, ale nie sam.

 (...)Marzenia jednak są oderwane, unoszą się i tak dryfują do czasu, aż nie zapuszczą korzeni.

 Miłość to trucizna . Ma słodki smak, lecz niezawodnie cię zabije .

 Jeszcze może zatrzymać mnie ciepło twojej dłoni.

 Mawiają (...), że wiatr ma duszę i jęczy w ciasnych zaułkach miasta.

 "Każdy w środku jest jak małe dziecko..."

 Nie jednemu psu Burek na imię.