Nauka często jest bardziej tajemnicza niż magia.

 Nie pozostanie nikt, kto by pamiętał Arystotelesa lub Kleopatrę, a co dopiero ciebie. Wszystko, co zrobiliśmy, zbudowaliśmy, napisaliśmy, wymyśliliśmy albo odkryliśmy, pójdzie w zapomnienie, a to (...) zupełnie straci sens. Może ta chwila nadejdzie szybko, a może jest odległa o miliony lat, ale nawet jeśli przetrwamy śmierć naszego słońca, nie będziemy istnieć wiecznie. Był czas, gdy organizmy nie miały świadomości, i nadejdzie czas, gdy znów będą jej pozbawione. Nie myśl o tym, że zapomnienie jest nieuniknione. Wierz mi, że wszyscy tak robią.

 A właściwie, co ja niewłaściwego zrobiłem?

 Prawda jak oliwa – zawsze na wierzch wypływa.

 - Czy to prawda, że podniosłeś głos na profesor Umbridge?
- Tak.
- I że zarzuciłeś jej kłamstwo?
- Tak.
- I powiedziałeś jej, że Ten, Którego Imienia Nie Wolno Wymawiać powrócił?
- Tak.
[...]
- Weź sobie ciasteczko, Potter.

 Żyję wśród ludzi, którzy za paczkę sprasowanych myśli zdolni są oddać nawet życie.

 Ach, nieskończony egoizm wieku dorastania, optymizm żarliwy.

 Jeszcze w nią nie wszedł, już nie ma jak wrócić.

 A wszystko może się zmienić wraz z ostatnim słowem.

 Ofiary mają mniej niż połowę praw jakie przysługują ich oprawcom.

 Jak spodziewać się rozmowy od serca z kimś, kto serca nie ma?