Lepiej być człowiekiem szczęśliwym niż wielkim geniuszem.

 (...) niepotrzebne uczucia mocno spowalniają rozwój.

 Moja droga, trzymam panią teraz za rękę,
a pani mnie pocałowała; jeśli to nie uczyni z nas przyjaciół, to już nic nie zdoła tego dokonać.

 Możliwość wyboru to sens wolności.

 Moje oczy są jak 2 zawodowi kieszonkowcy, którzy kradną wszystko z zamiarem przechowania tego w pamięci.

 Kto ma dobrą pamięć, temu łatwiej o wielu rzeczach zapomnieć.

 Porażka, to tylko możliwość, żeby zacząć od początku, mądrzej.

 Zmarli mają tę zaletę, że nie wymagają natychmiastowej pomocy.

 Zostawić nas z Erikiem to jak wynająć opiekunkę, która spędza czas na ostrzeniu noży.

  -Co to jest prawdziwe Ja? - zapytała Weronika.
-To kim jesteś, a nie to, co z ciebie uczyniono...

 Patrzę w jego oczy nieznające smutku i drzwi w moim sercu otwierają się z hukiem.